Bounty-eilanden kende ik alleen van de plaatjes uit tijdschriften en uit de afleveringen van Expeditie Robinson. Een bezoek aan dit soort betoverende plekken stond hoog op mijn bucketlist. CHECK! De Filipijnse stranden staan in de top 10 van mooiste stranden ter wereld. De stranden van het eiland Palawan eindigen volgens velen zelfs in de top 3. Ik kan niets anders beamen dan dat dit meer dan terecht is. Fijn, hagelwit zand dat tussen je tenen kruipt, kristalhelder turquoise water om in af te koelen. Jup, op dit land ben ik verliefd geworden. Ik neem jullie in deze blog dan ook graag mee in onze reis door (een deel van) de Filipijnen.
Onze route!
Hieronder volgt een 'van dag tot dag' reisverslag van deze fantastische trip door de Filipijnen. Een reis per vliegtuig, trein en boot. Deze startte voor ons in Coron, vervolgens cruisen we langs de eilandjes naar El Nido. Gevolgd door het prachtige Port Barton en Puerto Princesa. Dan verlaten we het eiland Palawan en vliegen we naar Siargao (ook een absolute aanrader) om tot slot terug te vliegen naar Manilla. Lees hier over elke bestemming wat de beste tips zijn! Have fun!
De Filipijnen zijn een republiek in Zuidoost-Azië. De archipel bestaat uit 7641 eilanden. Lang niet alle eilanden zijn bewoond, maar een aantal van deze eilanden kun je wel bezoeken. De Filipijnen is bijna acht keer zo groot als Nederland. Als je, net zoals ik, drie weken de tijd hebt om door de Filipijnen te reizen, zal je dus een keus moeten maken. De meesten bezoeken de provincie/eilandengroep Palawan en doen daarnaast vaak eilanden aan als Cebu, Bohol, Siquijor, Boracay of Siargao. Onze route is hieronder te lezen en ik kan je beloven dat deze route aan te raden is als jij je 21 dagen in een waar paradijs wilt wanen. Tip: boek vooraf je accommodaties. De Filipijnen zijn erg in trek, maar daar zijn ze nog niet volledig ingespeeld op het stijgend aantal toeristen. Wil je dus een goed verblijf en wil je niet teleurgesteld worden als je keus beperkt is bij aankomst, boek dan vooraf.
Wij reisden in de maand maart. Ik heb me suf gezocht op internet wat nou de beste reistijd zou zijn. Er wordt gezegd dat de maanden januari t/m mei het beste zijn als je wilt genieten van zon en niet teveel regen wil hebben. Desondanks zijn er dit jaar in januari veel stormen geweest, dus er is niet echt een touw aan vast te knopen. Siargao, het eiland dat we als laatste bezochten, is sowieso een uitzondering op de regel. Het klimaat is nét wat anders dan de rest van de Filipijnen. Voor eilandhoppen zit je hier over het algemeen goed in de maanden maart t/m mei. In ons najaar kun je als surfer je geluk op; het is dan de beste tijd om te gaan surfen. Laat je vooral niet gekmaken door de weersvoorspellingen in de Filipijnen. Die kloppen namelijk werkelijk nooit!
De Filipijnen kennen een groot contrast tussen arm en rijk. Dit wordt pijnlijk duidelijk zodra wij in Manilla arriveren. De Grab-taxi is voorzien van geblindeerde ramen en de deuren worden tijdens de rit langs de sloppenwijken uit voorzorg op slot gedaan. De stad voelt onveilig aan, dreigend zelfs. Kinderen van nog geen 10 jaar, verslaafd aan lijm snuiven, bedelen bij stilstaande auto’s om geld. Jonge vrouwen liggen laveloos op straat, wachtend op hun volgende shot drugs. Manilla zou je daarom het liefste overslaan, maar dit is helaas vaak niet mogelijk. Het vliegveld is groot en bestaat uit verschillende terminals die ver uit elkaar liggen. Je kunt het er haast niet op gokken om gelijk door te vliegen naar het volgende eiland. Wij arriveerden rond 11 uur in de morgen, Filipijnse tijd, en hadden dus de rest van de dag om bij te komen van de reis. Boek een goed hotel in de zakenwijk Makati. Reken erop dat dit één van je duurste hotels zal zijn, maar persoonlijk zou ik er in deze stad niet op beknibbelen. Wij boekten City Garden Grand Hotel en betaalden hier omgerekend 100 euro voor één nacht.
Makati bestaat uit wolkenkrabbers en andere, ontelbare, hoge gebouwen. Een rooftopbar- en zwembad is dan ook eerder regel dan uitzondering. En geloof mij; na een vliegreis van gemiddeld 15 uur is het echt geen straf om even bij te komen aan het zwembad op de 32e verdieping. Wie er nog puf voor heeft, kan zich in het zweet werken in de fitnessruimte. Wij besloten in het bubbelbad te duiken dat naast het zwembad. Voor het avondeten hoef je ook de straat niet op; het hotel heeft een eigen restaurant met absoluut een stunning uitzicht. Miljoenen lampjes verlichten de stad in de avond. Hier kun je uren naar blijven kijken!
Op het moment dat ik deze blog schrijf, ben ik alweer enkele weken terug in ons kikkerlandje. Maar wanneer mijn gedachten afdwalen naar Palawan, voel ik vlinders in mijn buik fladderen. Want wat is dit mooi! Niet alleen de natuur, maar ook de mensen en hun mentaliteit. Je zou denken dat elke keer een nieuw strand bezoeken op den duur zou gaan vervelen, maar niets is minder waar. Elk strand is uniek, elke palmboom lijkt je opnieuw ‘in te palmen’ en elke zonsondergang lijkt romantischer dan die van de dag ervoor.
1) Coron, Palawan
Coron dag 1
Vanaf Manilla vlieg je in nog geen 40 minuten naar Busuanga. Busuanga is het grootste eiland van de Calamianeilanden en na het eiland Palawan het grootste eiland van de provincie. Even voor de duidelijkheid: Coron is een gemeente in de provincie Palawan en moet dus niet verward worden met Coron Island. Coron Island is namelijk onbewoond. Je verblijft in Coron Town, maar kunt met verschillende boottochten naar Coron Island. Dat gezegd hebbende; Coron is oogverblindend mooi. Het toerisme is nog niet zo massaal als in El Nido, maar is wel echt enorm in opkomst. De kleine straatjes zitten al vol met tientallen souvenirwinkeltjes en je hebt redelijk veel keus voor hotels of hostels. Wij verbleven twee nachten in Acacia Garden Inn. Dit hotel ligt op 10 minuten loopafstand van het centrum. Te loom van de zon om te lopen? Er rijden ontzettend veel tricycle’s de je graag voor een paar peso’s naar het centrum brengen. Een tricycle is een scooter met een zijspan die je door heel de Filipijnen ziet. Het is hét openbare vervoersmiddel voor de lokale bevolking en de toeristen. Tegenover ons hotel verhuurt een man scooters. Wij hebben twee dagen een scooter gehuurd, maar ik ben blij dat vriendjelief reed. Ondanks dat ik in Nederland zelf een scooter heb, had ik hier niet graag gereden. Dit komt niet door chaotisch verkeer, dat valt op zich best mee. Maar zodra je uit het centrum rijdt, moet je jezelf staande zien te houden op kilometers lange zandwegen. Voorzichtig rijden dus!
Bali Beach en Cabu Beach
Op zich is rondtoeren op een scooter al het ultieme vakantiegevoel. Overal zie je kindjes tevreden spelen met zelfverzonnen speelgoed (zoals rubberen banden vooruit duwen met een stuk ijzer), rijdt je langs kraampjes met vers fruit en zwaaien schoolgaande kinderen je vrolijk toe. Er is maar één echte hoofdweg, dus verdwalen zal niet snel gebeuren. Ons doel was om naar Ocam Ocam beach te gaan maar dit strand bleek 76 kilometer verderop te liggen. Met de scooter zou dit ruim anderhalf uur duren. Omdat ons dat net iets te veel zadelpijn zou geven, hebben we besloten in een straal van 10 kilometer te blijven. Er is namelijk genoeg te zien rondom Coron Town. Een mooie plek is Bali beach, nog geen 5 kilometer verderop. Het is een mooi, vrijwel verlaten strandje. Er waren twee mannen druk bezig hun vissersboot op te knappen, maar verder hadden we het strand zowat voor ons alleen. Ietwat verder ligt Cabu beach. Ook dit is een leuk strandje om een tussenstop te maken. Zorg wel voor voldoende eten, er zijn geen restaurantjes op deze stranden te vinden.
Maquinit hotsprings
Een plek om heerlijk te ontspannen is de maquinit hotspring. Dit is een warmwaterbron enkele kilometers ten oosten van Coron Town. Of deze warmwaterbron natuurlijk is, is de vraag. De watertemperatuur ligt tussen de 38 en 41 graden en is dus het beste te bezoeken aan het eind van de middag. Je kunt deze warmwaterbronnen tot 19:00 uur bezoeken, dus ga ook echt niet eerder dan 15:00 uur! Met een brandende zon is het niet uit te houden in het water, maar wanneer de namiddag zijn intrede doet, voelt deze hotspring letterlijk aan als een warm bad. Je ontspant volledig!
Eten in Coron
Coron town heeft naar mijn niet heel veel leuke eetgelegenheden. Bovendien zijn we op internet bang gemaakt voor de grote kans op voedselvergiftiging in de Filipijnen. Voordeel is dat we door deze voorzichtigheid gedurende de drie weken niet ziek zijn geweest. Dit heeft erin geresulteerd dat we twee avonden bij dezelfde pizzeria gegeten hebben; trattoria Altrové. Deze restaurantketen is door heel de Filipijnen te vinden en is zeker een aanrader. Bij binnenkomst moet je je schoenen in een schoenenrek plaatsen zodat je met blote voeten aanschuift aan tafel. Pizza Bianca was absoluut onze favoriet; een pizza met extra veel knoflook. En dát schijnt dan weer goed te helpen tegen muggenbeten, win-win situatie dus!
Coron dag 2
Kayangan lake, twin lagoon & luluyuan lake
Onze tweede dag in Coron starten we met een Filipijns ontbijtje; Tapa met knoflookrijst. Tijd om uit te slapen, is er niet. De tourgide haalt ons om 7:00 uur op bij het hotel voor een dag op de boot. We bezoeken deze dag verschillende pareltjes; Kayangan lake, twin lagoon & luluyuan lake. We boekten deze privétour in het hotel op aanraden van een Australische man waar we mee aan de praat raakten. Door extra vroeg te gaan, ben je als eerste op de bezienswaardigheden. Dit is echt de gouden tip voor tours in heel de Filipijnen: boek altijd een privétour in plaats van een groepstour. Het is misschien iets duurder, maar je zit niet met 20 man op een boot, waardoor je zelf je tempo aan kunt geven en dus vaak alleen op een plek bent (want tja, een onbewoond eiland is toch meer betoverend wanneer je er niet met tientallen Chinezen opstaat…). Mocht je reismaatjes gemaakt hebben, dan deel je de kosten en ben je alsnog niet veel duurder uit. Voor 2700 pesos (ongeveer 45 euro) heb je de boot voor jezelf. Dus als jij tien reismaatjes hebt, dan betaal je slechts 4,50 euro. Je kiest met een privétour zelf welke stops je aan wilt doen. Voor elke stop moet je een ‘fee’ betalen. Gemiddeld kost dit nog zo’n 300 pesos per persoon. Je kunt het dus zo gek maken als je wilt, maar wil je ongeveer 6 tot 7 uurtjes zoet zijn, dan zijn 3 á 4 stops perfect. Wij kozen voor drie plekken, omdat we later in onze reis nog de Buhay Isla meerdaagse bootexpeditie geboekt hadden staan.
Voordat we de boot opgaan, bezoeken we de lokale markt. In de morgen is het hier een drukte van jewelste. De locals halen hier hun verse vis, fruit en vlees. En met vers bedoel ik dan ook écht vers. Het vlees wordt ‘koel gehouden’ onder kleine waaiertjes. De varkenskoppen zijn nog geen paar uur daarvoor afgehakt en kippen wachten angstig om geslacht te worden. Wij hielden het bij wat gebrande noten…
Kayangan lake
Wanneer je op google zoekt op Coron, komt je al vrij snel foto’s van Kayangan lake tegen. Dat is niet voor niets; Kayangan lake is adembenemend. Je loopt eerst 167 traptreden omhoog (vergeet geen panorama foto te maken!), om vervolgens weer 167 traptreden af te dalen aan de andere kant van de berg. Eenmaal beneden kom je bij een baai waar het zo stil en vredig is (op dit tijdstip, rond 8 uur in de morgen) dat je alleen de vogels hoort fluiten. Het water bestaat aan deze kant voor 50% uit zout- en voor 50% uit zoetwater. Bijzonder! Je mag hier zwemmen en het water is zo helder, dat je de grond (15 meter diep) kraakhelder ziet.
Luluyuan lake
Volgende stop: Luluyuan lake. Ook mooi, maar minder indrukwekkend dan Kayangan lake. Ik vond de kant waar de boter aanmeren zelfs idyllischer dan de kant van het meer. Dit komt denk ik doordat het water aan de bootkant zo helderblauw was, dat dát me volledig betoverde. Overslaan zou ik deze plek dan ook zeker niet!
Twin lagoon
Onze laatste stop van vandaag; twin lagoon. Via een kleine ‘grot’/stenen doorgang, kom je aan de andere kant van het meer. Hier heeft de lagoon zijn naam dan ook aan te danken. Ook hier vind je weer kraakhelder water. Omdat we hier pas later op de dag arriveerden, waren we niet meer helemaal alleen. Het water lag vol met oranje zwemvestjes. Deze moeten verplicht gedragen worden. Dit is geen straf, zo dobber je lekker door het meer.
Terug naar Coron-town geniet je nog intens na. Ga voor op de boot zitten, laat het water op je spatten, voel de wind door je haren en vergeet even alles om je heen!
Heb je nog tijd over in Coron? Rijd dan naar de concepcion falls. Deze (kleine) waterval ligt ook weer wat verder van coron-town af, zo’n 67 kilometer. Wij vonden dat net iets te ver voor nog een paar uurtjes vertier. We hebben daarom de tricycle genomen naar het eerder genoemde strand Bali beach. De tricycle chauffeur vind het geen probleem om daar twee uurtjes pauze te houden, zodat hij je daarna weer terug naar coron-town brengt.
Massages in Coron
Filipijnen staat, net zoals een groot deel van Azië, bekend om zijn vele massagesalons. Geen straf als je het mij vraagt. Ook in Coron-town zitten verschillende salons. Laat je vooral niet afschrikken door hoe oud en vervallen de salons er uitzien. Wij liepen een klein huisje binnen, waarna we onze massage kregen achter een dun gordijntje, op een Hello Kitty dekbed. De massages zijn echt fantastisch en spotgoedkoop. Voor een halfuur voet- en handmassage betaal je nog geen 5 euro.
Vierdaagse bootexpeditie van Coron naar El Nido
Buhay Isla Expeditie dag 1 t/m 4
De vierdaagse bootexpeditie van Coron naar El Nido is zonder twijfel het hoogtepunt van onze reis. Ga je naar de Filipijnen, dan is dit iets wat je écht moet doen. Er zijn verschillende varianten van deze expeditie bij deze organisatie; je kunt kiezen voor twee, drie of vier nachten. Wij kozen voor drie nachten, vier dagen. De kosten hiervan zijn zo’n 350 euro per persoon. Lijkt veel, maar als je bedenkt wat je er allemaal voor krijgt, dan valt het heel erg mee. Alles is inclusief; van de tourgides tot aan de basecamps op de onbewoonde eilanden. Maar ook al het eten en drinken (inclusief liters rum!) zit erbij inbegrepen. Tijdens mijn reis door de Filipijnen heb ik nergens zo lekker gegeten als op de boot. Ik verwonder mij nog over de grote hoeveelheden vers eten die ze kunnen bereiden in een mini keukentje op de boot. De crew is behulpzaam en zorgen ervoor dat het je aan niets ontbreekt. Wij maakten deze boottocht dus met Buhay Isla. Een andere (iets duurdere) grote organisatie is TAO. Volgens mij is het vergelijkbaar met elkaar, al wordt gezegd dat TAO een grotere boot en daardoor iets grotere groepen heeft. Je kunt de expeditie bovendien ook andersom doen; van El Nido naar Coron. Tip voor als je snel zeeziek bent; neem primatour mee en neem dat in voordat je de boot opgaat. Werkt super!
Ik kan nu natuurlijk gaan vertellen wat ik deze vier dagen precies heb gedaan. Ik kan je ook aanraden gewoon te gaan en het zelf te beleven. Want als ik je vertel dat we van onbewoond eiland naar onbewoond eiland hopten, dat we snorkelden tussen de zeeschildpadden en ’s avonds de Melkweg konden zien omdat er in een straal van honderden kilometers geen verlichting was, dan breng ik het niet goed over. Zelfs de foto’s zijn niet zo mooi als dat het in het echt is. Toch denk ik dat beelden hier meer zeggen dan woorden. Pak een rum cola (want die schenken ze rijkelijk tijdens de expeditie; rum is namelijk goedkoper dan cola), zet een geluidsmoment van de zee op, schroef de temperatuur van de verwarming nog wat omhoog en geniet van onderstaande foto’s. No more words needed, right?
En? Al overtuigd? Elke dag wakker worden op een ander basecamp, ontbijten met de crew en de andere expeditie-gangers, op de boot liggen, van wit strand naar nóg witter strand, schelpen vinden die zo groot zijn als je hoofd, ’s avonds gezellig met muziek rond het kampvuur, spelletjes spelen met de groep onder het genot van een drankje, zeesterren spotten op de bodem van de zee… Het leven kan zo mooi zijn. Hoogtepunten vond ik de mooie zonsondergangen; alle warme rood/oranje/goudachtige kleuren prikkelen je ogen en je ziet de zon prachtig in de zee zakken, terwijl jij in een hangmat ligt of romantisch tegen je liefje aankruipt. Laat je later in de avond betoveren door de Melkweg en door de duizenden sterren die hoog in de lucht fonkelen. Wat ik ook heel tof vond; was het eiland wat we bezochten op de tweede expeditie-dag. Op dit eiland, waar zo’n honderd man woont, lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan. Er is één mobiele telefoon op het eiland, bij de haven. Die hangt hier voor algemeen gebruik, omdat dit de enige plek is waar men bereik heeft. De mensen lijken oprecht gelukkig en zijn zo puur. De was wordt gedaan bij de waterpomp, kindjes rennen op je af en vragen nieuwsgierig naar je naam.
Bovendien is het zo ontzettend bijzonder om elke dag wakker te worden met haangekraai op de achtergrond en wanneer je je hutje opent, je uitkijkt op een blauwe lucht met een nóg blauwere zee. Op één van de dagen mochten we van een klif afspringen van zeven meter hoog. Klinkt niet hoog, maar als je eenmaal omhoog geklommen bent via de glibberige rotsen, sta je toch wel even met spaghettibeentjes! Ben blij dat ik toch ben gesprongen, want het geeft wel een enorme kick!
Ook gaaf: de laatste dag doe je Expeditie Robinson eiland aan. Hier hebben de bikkels van Expeditie Robinson drie weken gezeten.
Enige minpuntje; de kwallen. Wij zaten in het kwallenseizoen. De meesten zijn niet gevaarlijk, maar een rashguard dragen als je gaat zwemmen, is wel aan te raden. Na vier dagen waren we inmiddels een stuk minder bang en durfden we ze zelfs op te pakken (degenen die niet steken). Wil je toch niet zwemmen, dan pak je gewoon de kayak met ’n paar man.
Zoals ik al zei: de crew laat het je echt aan niets ontbreken. Na het ontbijt krijg je al vrij snel een snack en niet veel later staat er alweer een heerlijke lunch op tafel met vers gevangen vis. Bij vrijwel elke maaltijd krijg je ‘Philippine power’ (rijst) geserveerd. De hutjes waar je slaapt zijn prima verzorgd en je hebt nog nooit zo leuk gedoucht als dat je hier doet. Geen luxe, warme regendouche, maar in kleine houten huisjes met een ton, koud water dat je over jezelf heen gooit. Echt, ik vind het geweldig! Dus: ga het zien!
2) El Nido
Buhay Isla Expeditie dag 4, El Nido dag 1
Op de vierde dag kom je aan het einde van de dag aan in El Nido. Opeens zit je weer vol in het toerisme. Sommigen vinden El Nido daarom verschrikkelijk, maar ik vind het juist iets hebben. Na een paar dagen totale rust, is wat levendigheid best een fijne afwisseling. In de smalle straatjes heb je souvenirswinkeltjes en marktjes waar ze zowel eten als spullen verkopen. Ik vind het altijd leuk om door de straatjes te struinen. Het is er druk, maar de sfeer is gezellig. Wij sliepen hier in Spin Hostel. Een erg tof (en relatief goedkoop) designerhostel. Wil je dit hostel ook? Boek dan op tijd, want hij zit heel snel vol. Stiekem is het toch ook wel weer fijn om onder een douche te staan en je haren eens goed te kunnen wassen. Verwacht echter ook in El Nido geen luxe; het douchewater is vaak koud. Ook oppassen met het binnenkrijgen van water. Er zit iets in het water wat ervoor kan zorgen dat je ziek wordt. Better safe than sorry, right?! In de restaurantjes hebben wij voor de zekerheid dus ook altijd om drinken gevraagd zonder ijsklontjes.
El Nido staat onder reizigers niet bekend om zijn beste eetgelegenheden. Niet omdat er geen leuke restaurantjes zijn, maar omdat velen hier ziek worden. Wellicht komt dit door het water waar groenten en fruit mee gewassen worden. Wij zijn gelukkig niet ziek geworden, maar dat is natuurlijk geen garantie. Tip voor als je ergens lekker wilt eten en leuk wilt zitten: La Plage. Je bereikt het per scooter of tricycle, het ligt zo’n 2 km uit het centrum van El Nido. Hier geniet je van de warme, ondergaande zon met heerlijke deephouse muziek op de achtergrond. Zodra het donker is, worden de fakkels aangestoken, lichten de lampionnen op en schijnen er vanuit het strand gekleurde lichten op het strand. Dikke aanrader dus!
El Nido dag 2
Het voordeel van iets meer toerisme, is dat er ook vrij veel te doen is. Op onze eerste volle dag in El Nido, hebben we een scooter gehuurd om naar de Zipline te gaan. Deze vind je bij Las Cabanas beach, wat op zo’n kwartier rijden is van El Nido. Na een steile klim bereik je de zipline. Je hebt de keus voor een enkeltje of retourtje. Wij kozen voor de enkele afdaling. Volgende keuze-moment: ga je zittind of als ‘Superman’? Zittend lijkt minder eng, maar toen we hoorden dat je met de Superman-pose aan twee veiligheidsriemen zit, kozen we toch voor de veiligere optie. En eerlijk is eerlijk; het is ook wel echt tof om ‘te vliegen’. Naast dat ik hard aan het schreeuwen was, heb ik genoten van het uitzicht. Rody vond het ook erg spannend; hij is, nadat hij weer met beide voeten op de grond stond, nog een halfuur stil geweest. En toch kunnen we (nu heel stoer) zeggen: sla dit niet over tijdens je bezoek aan El Nido! Na de afdaling leg je je handdoekje op het strand van Las Cabanas beach neer om bij te komen.
El Nido dag 3
Ondanks dat we net vier dagen op de boot hadden doorgebracht, kriebelde het om toch weer de zee op te gaan. In het centrum van El Nido vindt je talloze ‘reisbureautjes’ die de verschillende tours aanbieden. Overal kun je tickets kopen voor de tours A, B en C. Dit zijn standaardtours die ieder naar andere plekken gaan. In principe zou je dus drie dagen in El Nido kunnen vullen met het doen van eilandtours. Omdat wij net van de bootexpeditie afkwamen, kozen wij voor één dag. Ook in El Nido kun je kiezen voor een privétour en je kunt zelfs zelf kiezen welke plekken je wilt aandoen. Je betaalt dan, net zoals in Coron, de boottocht en daarnaast los de fees voor de eilanden die je wilt bezoeken. Wij wilden, samen met twee meiden die we tijdens de expeditie leerden kennen, ons eigen programma samenstellen. Helaas kwamen we erachter dat dit alleen kan als je het een aantal dagen van tevoren boekt. Dit komt omdat de tourorganisatie vooraf een aanvraag moet doen bij de overheid om af te mogen wijken van de standaardroute. We kozen daarom voor een privétour (dat kon nog wel), route B. Omdat we tijdens de bootexpeditie al veel gesnorkeld hadden, kozen we ervoor de snorkelsets aan land te houden en extra veel tijd door te brengen op de eilanden die we bezochten. Er wordt gezegd dat tour A en C het mooist zijn. Als dat zo is, dan moet dat de hemel op aarde zijn. Tour B is in mijn ogen namelijk al ongelooflijk mooi.
Heel eerlijk gezegd vond ik deze dagtour nóg mooier (ja, ik verbaasde mezelf er ook over dat dat überhaupt nog kon) dan dat wat ik tijdens de expeditie had gezien. De hele beleving van de bootexpeditie is zonder twijfel gaver, maar op deze dag waande ik mij in een levende ansichtkaart. We bezochten Entalula Beack, Snake Island, Cudugnon Cave (waar we op het aangrenzende strand weer een heerlijke maaltijd kregen, uiteraard mét Philippine power!) en Entalula Beack. Elk plekje is naar even paradijselijk met zijn azuurblauwe zee.
Uiteraard krioelt het ook hier van de massagesalons. Je kunt hier zelfs kiezen voor een speciale massage geschikt voor de verbande huid! Voor omgerekend een paar euro genoten we van een massage van 60 minuten. Na al die inspanning moet je natuurlijk goed ontspannen… ;)
3) Port Barton
El Nido dag 4, Port Barton dag 1
De volgende dag pakten we weer vroeg onze backpacks om door te reizen naar onze volgende bestemming. Dit deden we met een mini-van. Tickets voor deze bus kun je zowel via internet (12go.asia) als in El Nido zelf kopen. Onze ervaring is dat het goedkoper is om de tickets via internet te boeken. Je kunt kiezen om te vertrekken om 8:00 uur of 13:00 en de rit duurt normaliter ongeveer vier uur. Maar onthoud, in Azie bestaan geen vaste tijden… Heb je alle tijd en wil je nog goedkoper reizen, dan neem je de Jeepney. Een jeepney is, voornamelijk onder de Filipijnse bevolking, een veelgebruikt vervoersmiddel. Het is een soort verlengde jeep zonder ramen, versierd met felle kleuren. De oorsprong van dit vervoermiddel ligt in de door de Amerikanen achtergelaten jeeps na afloop van de Tweede Wereldoorlog. Een rit met een jeepney kost vaak nog geen euro, terwijl je voor omgerekend 12 euro met de mini-van reist. Eindpunt is het ‘busstation’ van Port Barton. Port Barton is vergeleken met El Nido klein, waardoor het in de meeste gevallen prima te lopen is naar je accommodatie.
Port Barton is leuk, heel leuk. Voordat ik op reis ging, heb ik mij natuurlijk ook verdiept in de plekken die we zouden gaan bezoeken. Over Port Barton werd verteld dat het een rustige, nog niet toeristische plek is. Hoe ik het heb ervaren, is Port Barton zeker een stuk rustiger dan het (misschien te) drukke El Nido. Maar niet-toeristisch? Nee, dat kan ik niet zeggen. Het vissersdorpje staat vol met hotels en toen wij spraken met de Australische eigenaren van een tof lounge/eettentje (Mojitos RestoBar, daar vertel ik je zo meer over) werd ons verteld dat ze bezig zijn met het aanleggen van een soort snelweg met nóg meer accommodaties. Er wordt zelfs gespeculeerd over een vliegveld…
Maar ondanks de wellicht grootse plannen, is het (wederom) een idyllisch plekje aan zee. Overdag vind je het vertier vooral buiten het dorpje zelf; huur een scooter en bezoek de mooiste plekjes of neem één van de velen boottochten naar de onbewoonde eilandjes rondom Port Barton.
Wij sliepen drie nachten in Ausan Beach Front Cottages. Dit is een hotel aan het water. Prima accommodatie, maar ook niet meer dan dat. De houten huisjes zijn donker en klein en zijn enkel voorzien van een ventilator. De muren zijn erg dun, dus met een beetje pech hoor je je buren snurken. Wifi heb je in Port Barton weinig, maar dat vond ik dan weer een pluspuntje. Als je niet in dit hotel slaapt, kun je hier gewoon avondeten. Voor weinig geld heb je hier een prima driegangen diner. Als je hier eet, reserveer dan de coconut-tree. Je klimt in een soort boomhut in de palmboom, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de zee en ondergaande zon.
De eerste dag kwamen we rond 1 uur aan en hebben we niet veel meer gedaan dan aan het strand gelegen en wat rondgelopen. De avond brachten we door in Mojitos RestoBar. Aanrader! Dit Australische stel heeft dit hippe eettentje opgezet, net buiten het ‘centrum’. Wij gingen er te voet heen, maar toen we bij aankomst hoorden dat de kans er is dat je slangen tegenkomt, besloten we terug toch een tricycle te huren… Er is weinig verlichting op de weg en je bent toch zeker wel 10-15 minuutjes aan het lopen.
Je kunt hier prima een hele avond doorbrengen. De eigenaren serveren niet alleen erg lekker eten, ze doen ook wat voor de lokale bevolking en dieren. Ze zorgen dat straathonden en –katten ingeënt worden en bieden medische hulp aan de lokale bevolking. Hier leerden we ook dat de lokale bevolking niet perse arm is, maar gewoon genoegen neemt met wat ze hebben aan huisvesting. Ze verdienen doorgaans hun huur binnen één dag. De rest van het geld sparen ze op of geven ze uit aan luxe artikelen als telefoons.
Port Barton, dag 2
Ga je naar Port Barton en wil je (nog) een boottocht maken? En heb je behoefte aan een Nederlandse gids en veelal Nederlandse reizigers? Boek dan je tour bij Coconutz tours. Bianca woont sinds kort in Port Barton, waar ze verliefd is geworden op het land én op Coco. Sindsdien verzorgen zij samen geweldige dagtours, maar er is ook een mogelijkheid voor een overnachting op een onbewoond eiland. Wij zijn één dag met hen en zes andere Nederlanders op stap gegaan. Het fijne aan deze tour is, dat Bianca echt de tijd neemt. Geen gehaast, de boot vertrekt altijd pas wanneer de gasten dit aangeven. Terwijl Bianca en haar crew de verse lunch bereiden, zit jij aan de waterkant met je glaasje rum-cola (vóór 12:00 uur…) of maak je de mooiste foto’s op het verlate strand.
Tijdens de tour is er weer de mogelijkheid om te snorkelen. We bezochten daarnaast twee eilandjes en een zandberg middenin de zee. Ook heel tof; het zwemmen met de zeeschildpadden. De crew vaart net zolang tot er zeker van zijn dat je ze gaat spotten. Ik vond het ontzettend gaaf om zo dichtbij met zo’n groot beest (met gemak 1 meter!) te mogen zwemmen. Maar de schildpadden vragen natuurlijk niet om al deze aandacht, dus raak ze niet aan.
Die avond aten we bij Reef Cafe. Hier serveren ze heerlijke hamburgers, onder het genot van live muziek. Een ander goed restaurant is Pizza Gorgonzola. Je krijgt hier mega pizza’s voorgeschoteld waar je met moeit je armen omheen slaat.
Port Barton dag 3
Huur sowieso een dag een scooter. Je rijdt hier dwars door de jungle en kunt hier van alles tegenkomen (jup, óók slangen…). Op weg naar de jungle bar kwamen wij een varaan tegen van meer dan ’n meter! Bezoek echt de jungle bar. Je hebt vanaf dit open eettentje een prachtig uitzicht over de jungle en de zee. Én, je eet er heerlijk! Er is zelfs de mogelijkheid om te slapen in één van de hutjes. Je moet alleen niet bang zijn voor gasten uit de jungle, want er zitten geen ramen en deuren in de hutjes.
Een must-stop tijdens je scootertocht is White Beach. Geloof me, je krijgt nooit genoeg van de stranden in de Filipijnen. Het begint misschien afgezaagd te klinken, maar ook dit strand is weer prachtig met zijn hagelwitte zand en palmbomen die langzaam heen en weer zwiepen. Er zijn genoeg hangmatten te vinden, dus de chill-modus kan aan!
Nog een paar uurtjes over om optimaal te relaxen op dit kleine paradijsje op aarde? Laat je masseren voor een paar euro in één van de velen massagesalons die er op het strand van Port Barton zijn. Je moet niet bang zijn voor een beetje natuurlijke scrub, maar je geniet wel het geluid van de omslaande golven op de achtergrond.
4) Puerto Princesa
Dag 4 Port Barton, dag 1 Puerto Princesa
Puerto Princesa is, in mijn ogen, geen bezoek waard. Het is er druk en er hangt niet bepaald een gezellige sfeer. Toch moet je deze plek niet overslaan, zeker als je even wat anders wilt dan hangen op het strand. Wij sliepen hier in Hue Hotels and Resorts. Het hotel biedt fijn faciliteiten, zoals een fitness en spa. En (dit vind ik dus helemaal geweldig) bovenop het hotel vind je een rooftop-zwembad waar de ligbedden in het water staan. Optimale afkoeling dus, terwijl je met je bananen-oreo shake je boekje ligt te lezen! Een dag doorbrengen aan het zwembad is hier geen straf.
Wij zijn Puerto Princesa verder niet in gegaan, maar van wat ik ervan gezien heb, ziet het er ook niet uitnodigend uit. Naast ons hotel zat een grote shoppingmall. Leuk om een keer doorheen te lopen en even aan je shopbehoeftes te kunnen voldoen. Of, zoals wij, even een klein gokje wagen in één van de speelhallen. Grappig om te zien hoe enthousiast volwassen mannen en vrouwen worden van het winnen van een klein knuffeltje. Maar helaas, voor ons geen geluk in het spel…
Puerto Princesa dag 2
Op onze tweede dag in Peurto Princesa bezochten we de Iwahig gevangenis. Deze gevangenis zonder muren is twee keer zo groot als de stad Parijs. Het bijzondere is dat hier bijna nooit iemand ontsnapt. Bijna 3000 mannelijke gevangenen wonen en werken hier en het voelt bijna aan als een doodnormaal dorp. Sommigen werken op het land, anderen werken in de recreatieruimte. Er zijn minimum, medium en maximum bewaakte compounds. Als toerist mag je de minimum bewaakte compound bezoeken. In de recreatieruimte staan gevangenen je op te wachten en gaan graag met je in gesprek. Sommigen van hen spreken zelfs Nederlandse woorden of kunnen zelfs carnavalsnummers zingen!
Het is fascinerend dat je een bepaald medeleven voelt wanneer je met de gevangenen praat. Bij sommigen zie je oprechte spijt, anderen vertellen een verhaal waarvan je zeker weet dat dit niet de waarheid is. Anderen willen niet zeggen waarvoor ze, vaak al meer dan 10 jaar, zitten. Je kunt spullen kopen in het winkeltje, maar neem vooral ook zelf wat spullen mee. Ze zijn gek op sigaretten en chips. De mannen zijn oprecht blij met je meegenomen traktatie en stoppen hetgeen ze gekregen hebben dan ook vlug weg. Er heerst namelijk een hiërarchie in de gevangenis en het is heel duidelijk wie er wel en wie er niet wil praten. Zo zagen wij dat de net ontvangen ‘cadeautjes’ in beslag werden genomen door een grote, norse man. Met zijn bloed-doorlopen ogen kon hij zo een rol kunnen hebben in Prison Break…
Grappig detail; als je de gevangenis in- en uitrijdt, moet je door een bewaakte slagboom. Leuk bedacht, maar aan beide kanten van de slagboom zitten kilometerslange open vlaktes…
5) Siargao
Puerto Princesa dag 3, Siargao dag 1
Tijd om te gaan. Helaas alweer onze laatste bestemming… Gelukkig hebben we nog zes dagen op Siargao. Ik zou zeker niet korter naar dit eiland gaan. Het is een surferseiland, dus de sfeer is relaxt.
Hoe kom je er? Wij pakten vanuit Puerto Princesa het vliegtuig. Je stapt over op Cebu en vliegt vanuit daar door naar Siargao. Trek hier zeker een dag voor uit. Onze tussenstop duurde namelijk zes uur. Op Siargao werden wij opgehaald door ons hotel. Wij sliepen in Bravo Beach Resort. Hele fijne plek, middenin het levendige General Luna. Vrijwel iedereen verblijft in dit stukje Siargao. General Luna ligt op slechts 10 minuten scooter-afstand van de surfspot Cloud 9. Wil je ook overnachten in de toffe hutjes van Bravo Beach Resort (zeker ons mooiste verblijf op de Filipijnen)? Boek dit hotel direct via hun site. Ook dit hotel moet je echt van tevoren reserveren, want hij zit snel vol.
De dag dat wij aankwamen, stormde het. Dikke, donkere wolken tekenden het eiland. Even was ik bang dat onze laatste dagen letterlijk in het water zouden vallen. Want: Siargao staat bekend om zijn minder stabiele weer. Doorgaans zou je het best weer hebben om te eilandhoppen tussen maart en mei. Surfen doe je van juli tot en met november, dan zijn de golven het hoogst. De weergoden hoorden mijn schietgebedje gelukkig, want de volgende dagen is het prachtig weer geweest.
Waar eet je lekker in Siargao? Bij Bravo eet je lekker en zit je fijn. Je kijkt uit over de zee. Vrijwel elke avond is er live-muziek. Kermit wordt ook vaak genoemd, maar hier sta je zo een uur te wachten voor een tafeltje. Bovendien hoorden wij van twee reismaatjes dat zij daar genoten van een cocktail, waar een salamander in bleek te zitten! Ook in Siargao kun je je buikje rondeten aan pizza’s bij Altrove. Ook een aanrader: Buddha surf resort. Hier eet je de lekkerste Thaise gerechten én kun je dagelijks deelnemen aan yoga. Maar absoluut mijn favoriet op dit eiland: Shaka. Hier kom je aan je dagelijkse dosis vitaminen door het eten van de verschillende fruitbowls. Hier scoor je je beste lunch tijdens je luie stranddagje, want: het zit aan het strand van Cloud 9!
Siargao dag 2
Siargao schijnt perfect te zijn voor eilandhopping. Je bezoekt dan eilanden als Naked Island, Daku Island en Guyam Island. Ik kan hier helaas niets over vertellen, aangezien wij de boot niet zijn op gegaan op Siargao. Naar mijn mening is het ook niet nodig dit te doen om je dagen te vullen. Er is namelijk genoeg te doen op Siargao. Wat precies? Dat lees je hieronder.
Bezoek Magpupungko pool. Dit is een natuurlijke infinity pool die ontstaat wanneer het eb is. Houd hier dus rekening mee! Met de scooter is het vanuit General Luna ongeveer 45 minuutjes rijden. Wij kwamen rond 11:00 uur aan en konden nog mooi over het rif lopen, dat bij eb de pool scheidt van de zee. De pool bestaat uit extreem helder water en kleurt in blauwe en groene kleuren. Kijk ook eens waar je loopt; overal zie je mini-krabjes en kleine visjes in het ondiepe water.
Op weg naar Pilar (waar de Magpupungko pool ligt) rijd je over Coconut Road. Dit is de ‘snelweg’ van Siargao. Je rijdt hier echter zowat alleen en er is dus voldoende tijd om een foto te maken van de weg die omringd wordt door de honderden palmbomen.
Aan het eind van deze Coconut Road rijd je een berg op, vanwaar je een prachtig uitkijkpunt hebt. Je kijkt vanaf hier uit over duizenden palmbomen. Het is op foto niet vast te leggen, dus go and see! Wanneer je dit ziet, begrijp je waarom Siargao ook wel ‘Palmtree Island’ wordt genoemd.
Siargao dag 3
Siargao is het surfmekka van de Filipijnen. Wat je dus echt moet doen, is een surflesje nemen. Wij leerden al surfen in Bali, maar omdat dit alweer twee jaar geleden was, was een lesje niet overbodig. Voor omgerekend 8 euro wordt je één uur lang begeleid in de zee. Handig, want zo geeft je surfdude op tijd aan dat er een goede golf aan komt! Succes gegarandeerd; echt iedereen staat binnen ’n uur op z’n surfboard. Wil je het echte werk zien? Dan beklim je de houten steigers van Cloud 9 en kijk je hoe de profs verderop zee de hoogste golven pakken. De zonsondergang schijnt vanaf hier trouwens ook top te zijn!
Siargao dag 4
Voor de laatste keer deze reis huurden wij een scooter. Het plan was om naar de Tak tak falls te gaan, maar omdat deze waterval op zo’n anderhalf á twee uur rijden van General Luna ligt, besloten wij halverwege toch weer om te keren. Bovendien schijnt deze waterval niet heel bijzonder te zijn.
Wat wél een bezoekje waard is: de Maasin bridge. Niet om de brug, maar om de Maasin river die er onderdoor stroomt. Het water is doorzichtig groen en het plaatje wordt compleet gemaakt door de palmbomen die erlangs staan. Je kunt een bootje huren en door de rivier varen, maar je kunt ook aan een touw slingeren als een echte Tarzan of Jane! Je klimt eerst op een palmboom en laat je vervolgens vallen en bungelt tot slot boven de rivier. Ik vond het zo leuk, dat ik meerdere keren de palmboom in ben geklommen! Naast het slingeren is het ook leuk om te zien naar de locals die je daar helpen. Ze geven geregeld een showtje weg door (met het gemak van een aapje) helemaal boven in de boom te klimmen en verschillende sprongen en salto’s te maken.
Siargao dag 5 en 6
Time to relax! Onze laatste dagen spendeerden we voornamelijk aan chillen, chillen en nog meer chillen. Op het strand liggen met een San Miguel (probeer de apple variant!) of een Red Horse (iets sterker bier) en genieten maar!
Wil je, net als wij, een tattoo laten zetten tijdens je reis? Doe dit dan aan het einde van je reis in verband met de zon. Check, waar je ook bent, of het steriel is en of de naaldjes direct uit het plastic komen. Ga bij de shop naar binnen en maak een praatje. Wij voelden al vrij snel dat het goed zat met deze punten bij Chest tattoo. De shop is ieniemienie, maar degene die tatoeëert maakt de mooiste kunstwerken op lichamen! Wij gingen voor een klein aandenken dat voor onszelf een bijzondere betekenis heeft en een mooi aandenken is aan deze mooie reis.
6) Manilla
Laatste dag in het paradijs; Manilla
Vanuit Siargao vlieg je direct naar Manilla. Onze vlucht naar ons kikkerlandje vertrekt de volgende dag pas laat, maar omdat Siargao regelmatig vluchten cancelt vanwege het weer, doe je er goed aan een dag eerder terug te vliegen naar Manilla. Zoals ik aan het begin al schreef, verdient deze stad geen schoonheidsprijs. Wij brachten ons laatste dagje dan ook door aan het zwembad, bovenop ons hotel. Dit keer verbleven we in het naastgelegen ‘broertje’ van City Garden Grand Hotel, City Garden Hotel Makati. Dit hotel is ietwat goedkoper (en daardoor ook ietwat minder luxe) dan de grotere versie, maar alsnog prima voor één nachtje. Mocht je echt nog wat willen doen, dan zou ik naar een shopping mall gaan. Manilla heeft er twee en beiden staan in de top 10 van grootste winkelcentra ter wereld. SM City North EDSA is het grootste complex van SM en is gelegen in Quezon City. Het is met 482.878 m2 het grootste winkelcentrum van de Filipijnen. Er schijnen zelfs attracties in de winkelcentra te zitten!
Dag Fantastisch Filipijnen, wij komen zeker terug voor de andere pareltjes die je ons mensen biedt!
